czwartek, 7 lipca 2016

What are you afraid of?

Człowiek to bardzo dziwne stworzenie. Za dużo myśli, za dużo analizuje. Wynajduje problemy tam gdzie ich nie ma. Martwi się tym co może być, zamiast cieszyć się tym, co jest tu i teraz. Z jednej strony chce być szczęśliwy, z drugiej podświadomie robi wszystko, aby to szczęście nie mogło się w jego życiu zadomowić na dłużej.
Biegnie z całych sił w bliżej nieokreślonym kierunku, podąża za tłumem, próbując osiągnąć COŚ wielkiego. Ciągle nie ma czasu, ciągle nie ma siły... Nie zwraca uwagi na małe gesty, które mogą zmienić wszystko. Nie widzi uśmiechów, za którymi mogą kryć się niewypowiedziane słowa, Nie rozumie, że życie to nie tylko robienie tego, czego się od niego oczekuje. To pozwolenie sobie na podejmowanie decyzji. Na słuchanie tego, co podpowiada nam serce. Na postępowanie w zgodzie ze sobą. Na parciu w kierunku, który rzeczywiście nam odpowiada. Choćby całe społeczeństwo patrzyło na nas spode łba, my nie możemy dać się zbić z pantałyku. Nie możemy się poddać. Nie możemy się bać. Musimy być odważni. I choć byśmy upadli sto razy, sto razy podjęli złą decyzję, sto razy się na kimś zawiedli, to wszystkie te błędy składają się na nasze doświadczenie. A doświadczenia nie da się zdobyć w inny sposób. Nie pomogą mądre słowa, nie pomogą rady, dawane przez "życzliwych" ludzi. Musimy poczuć na własnej skórze smak porażki, aby w przyszłości potrafić rozkoszować się słodkim smakiem zwycięstwa.

Tak jak mówiłam, strach nie jest pożądany, ale z drugiej strony jest nieunikniony. Ważne, aby stawić mu czoła, zebrać się w sobie, wyprostować się i z podniesioną głową, powiedzieć sobie, że da się radę.

Powiedzieć? Ba!, można nawet krzyknąć. Ważne, abyśmy sami w to uwierzyli.

Bo strach jest pojęciem względnym.

Boimy się opinii innych ludzi, dopóki nie zrozumiemy, że nie mają one żadnego znaczenia. Że krytyka często wynika z próby dowartościowania się przez osobę krytykującą. Że słowa to tylko słowa. Można wpuścić je jednym uchem, wypuścić drugim. Nie pozwolić, aby nam coś odebrały.

Boimy się samotności, dopóki w pewnym momencie naprawdę nie zostaniemy zupełnie sami. Wtedy będziemy musieli zbudować taką relację z samym sobą, że nie będziemy potrzebować drugiej osoby, aby czuć się kochanym i potrzebnym. Zostaniemy swoimi najlepszymi przyjaciółmi. Zaczniemy doceniać tę osobę, którą jesteśmy. Uwierzymy, że naprawdę nie powinniśmy się zmieniać. A z całą pewnością nie powinniśmy się zmieniać dla kogoś.

Boimy się tego, że w jakiejś sytuacji nie będziemy mogli nic zrobić, dopóki rzeczywiście nie stracimy nad czymś kontroli. Wtedy zrozumiemy, że nie na wszystko mamy wpływ, nauczymy się odpuszczać i przestaniemy chcieć zmieniać to, czego zmienić się nie da.

Boimy się porażki, dopóki nie zrozumiemy, że przez ten strach stoimy tak naprawdę w miejscu. Wtedy dotrze do nas, że od upadku gorsze jest niepróbowanie. I zaczniemy działać.

Boimy się tego, że ktoś wyrządzi nam krzywdę, dopóki nie dotrze do nas, że sami ją sobie wyrządzamy takim myśleniem.

Boimy się śmierci, dopóki nie spotkamy ludzi umierających za życia. Wtedy zrozumiemy, że nie mamy tak naprawdę nic do stracenia. Odrzucimy cały strach i zaczniemy robić to, co chcieliśmy robić od zawsze...

Każdy z nas ma swoje demony. Trzeba się z nimi konfrontować, stawiać im czoła. Nie możemy pokazać im, że jesteśmy słabi. Bo one to zauważą i wykorzystają, aby pomniejszyć nas jeszcze bardziej.

Nasz czas jest ograniczony. To od nas zależy kiedy to zrozumiemy, zauważymy i zrobimy coś, aby wreszcie przestać go tracić.

Pamiętajcie, im szybciej to się stanie, tym lepiej.

Życie jest tylko jedno. Przeżyjmy je tak, jak sami tego chcemy. A nie tak, jakby chcieliby tego inni.


5 komentarzy:

  1. Jak ja Cię lubię czytać!! Dzięki!
    Rafau

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To ja dziękuję! :) Twoje słowa dużo dla mnie znaczą :)

      Usuń
  2. Niesamowicie wciagajace i mile dla oka :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Kiedyś mama powiedziała mi: "nikt nie przeżyje życia za ciebie córeczko, więc baw się, działaj i popełniaj błędy one uczą najbardziej.. w razie porażki zawsze możesz do mnie przyjść. I nade wszystko nie bój się!"

    OdpowiedzUsuń
  4. Bardzo mądry wpis. "Because limits, like fears, are often just an illusion".

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...